Saya Tak Nak Cakap Dengan Awak Lagi. Benci Awak Tak Jaga Saya Sakit.

Benci awak.

Benci awak sangat-sangat.

Saya sakit ini.

[Gambar : Awak tengok, saya seorang diri makan ubat]

Saya selsema.

Saya demam.

Saya bersin kuat.

Hingus meleleh.

Tisu bersepah di atas katil, di dalam tong sampah.

Bersin kuat, awak lari.

Awak kata takut berjangkit.

Benci.

Senyum.

Buang hingus tepi.

Awak kata makan ubat.

Awak kata mesti rehat.

Awak nak suruh saya tidur.

Habis tu, saya banyak kerja, mana saya nak buat tu semua?

Bersin!

[Gambar : Minum air panas boleh hilangkan sakit ke?]

Sakit.

Rasa sejuk yang amat sangat.

Walaupun cuaca panas terik, tapi saya tetap rasa sejuk.

Menggigil.

Awak : Kan dah biasa sakit?

Saya : Memanglah.

Awak : Bolehlah jaga diri sendiri.

Saya : Memanglah.

Awak : Kan dah biasa hidup sendiri?

Saya : Terlampau biasa.

Awak : Habis tu apa yang awak mahu?

Saya : Nak buang hingus pada awak, boleh?

Awak : Ceh!

[Gambar : Demam sebab kena hujan]

Awak, saya sakit.

Tapi mulai petang ini hingga hari Sabtu, saya kena pergi kursus.

Kursus asas mekanik basikal.

Ya awak, kan saya dah ada basikal, maka saya kena pandai baiki.

Awak mesti nak membebel sebab saya degil nak pergi kursus juga kan?

Ketawa.

Saya sakit, tapi saya tahu saya tak boleh lemah.

Saya sakit, tapi saya mahu tetap gagah.

Saya sakit, tapi awak bukan tahu pun.

Benci.

Nota Kaki :

1. Sedang merepek disebabkan sakit.

2. Petang ini sudah mula kursus sehingga Sabtu.

3. Sakit makin teruk.

Zara : Senyuman dengan hidung merah acapkali kelihatan seperti badut yang menghiburkan hati sendiri. Ah, kegilaan itu penting acapkali.