Awak.
Awak suka dia.
Awak suka perhatikan dia.
Awak suka segalanya tentang dia.
Awak suka sebab dia kawan baik awak selamanya.
Awak suka dia lebih daripada kawan awak yang lain sebenarnya.
Tapi malangnya, dia suka sesama jantina.
Awak.
Awak suka dia.
Awak berkawan dengan sia sudah lama.
Mulanya awak menolak hakikat kawan baik tidak boleh bersama.
Awak tolak kenyataan lelaki dan perempuan tidak boleh berkawan berdua.
Tapi, sampai bila awak mampu tipu perasaan sendiri yang berleluasa?
[Sumber gambar] |
Awak.
Awak tidak mahu kehilangan dia.
Awak mahu dia kekal sebagai kawan sampai bila-bila.
Tapi hati awak tidak mampu menanggung rahsia.
Dada awak hampir pecah menahan rasa.
Mulut awak kaku menyimpan rahsia.
Awak tengok dia bergelak ketawa.
Awak tidak sanggup rosakkan keadaan gembira.
Dengan meluahkan perasaan dan sendiri terluka.
Sebab awak tahu, mustahil dia untuk suka.
Pada awak yang berlainan jantina.
Awak.
Dia boleh luahkan segala benda.
Dia bercerita tentang hidup dia.
Awak mampu menjadi pendengar setia.
Awak bahkan menasihatkan dia cara bagaimana mahu hapus derita.
Walaupun awak tahu apa yang awak buat mungkin berdosa.
Tapi awak tidak sanggup lihat dia berduka.
Menjalani hidup dengan siapa yang dia cinta.
Walaupun awak jelas, bukan awak orangnya.
Awak.
Awak memilih untuk membisu.
Awak mahu biarkan dia buat apa yang dia mahu.
Asalkan awak tidak kehilangan tempat di sisi dia yang awak rindu.
Asalkan awak tidak diketepikan bagai manusia yang mengganggu.
Awak sanggup asalkan awak kekal jadi manusia yang dia tunggu.
Ya, sebagai tempat dia mengadu.
[Sumber gambar] |
Awak.
Awak pernah terfikir untuk menukar orientasi.
Daripada biasa kepada yang mungkin lebih kurang secocok dengan dia yang awak sukai.
Tapi awak tidak sanggup dikeji.
Tapi awak tidak sanggup dicaci.
Tapi awak tidak sanggup dimarahi.
Tapi awak tidak sanggup dimaki.
Dan awak tidak sanggup mendapat kemurkaan Ilahi.
Bahkan awak tahu, itu tidak mampu menjadikan dia berpaling pada awak dengan senang hati.
Awak.
Awak pernah cuba berikan gambaran isi hati.
Tapi dia hanya ketawa dan tersenyum nampak gigi.
Dia kata awak mungkin sedang bermimpi.
Mengapa dia harus meninggalkan manusia yang dia cintai?
Mengapa dia harus meninggalkan kehidupan yang dia sukai?
Dan dia mahu awak kekal di sisi.
Hanya awak yang tidak menghakimi.
Hanya awak yang tidak tunjuk wajah simpati.
Seperti manusia lain yang mencebik dia bagaikan viral pembawa mati.
Awak.
Setiap hari awak panjatkan doa tanpa lelah.
Agar dia mahu tersedar dan berubah.
Agar dia bangkit dari kegelapan yang mendesah.
Agar dia lupakan kehidupannya kini dan mulakan hari yang cerah.
Tanpa rasa gundah.
Tapi kegilaan dia umpama dadah.
[sumber gambar] |
Awak.
Awak tidak mahu berputus asa.
Awak masih mahu menunggu dia.
Awak masih mahu terus bersama.
Walaupun awak yang tetap akan terluka.
Tapi awak tidak mampu untuk tinggalkan dia begitu sahaja.
Sebab awak tahu dia tidak akan punya sesiapa.
Tiada teman lain, tiada keluarga.
Hanya awak sahabat yang dia punya.
Awak.
Tetap masih mahu menunggu.
Walaupun hati sudah terguris seribu.
Walaupun jiwa semakin beku.
Walaupun badan telah kaku.
Walaupun kulit mula menggerutu.
Asalkan persahabatan awak dan dia tidak terganggu.
Awak.
Sampai bila awak mampu bertahan?
Sampai bila awak mampu jadi seorang kawan?
Sampai bila awak mampu menahan perasaan?
Sampai bila awak mampu hidup dalam keadaan kasihan?
Sampai bila awak mampu tanggung penderitaan?
Awak tidak perlu berikan jawapan.
Duduk diam dan fikirkan.
Hidup awak, awak yang tentukan.
Nota Kaki :
1. Berjaya melengkapkan impian mahu menderma darah dengan pusingan lengkap normal setahun empat kali. Alhamdulillah.
2. Walaupun kurang tidur, apa yang ditunggu dapat juga diperolehi.
Zara : Orang yang paling kita sayang, itu sebenarnya paling susah nak hargai kita. (Shafaza Zara, 25 Disember 2011)
5 comments:
nais, tapi terlalu panjang dan terlalu banyak awak. hehehe
panjangnyer puisi dia..huhu..tapi betol la..kiter sayang kat dia..tapi susah sangat nak hargai
:)
bila tiada baru nak hargai. masa lalu yang tak boleh nak putar kembali.
satu hari dia akan dapat lepaskan perasaan itu.. yaa mungkin pahit, tapi itu cara untuk dia hilangkan perasaan lara di hati dia...
elooo..suke your post..same to me..huhuh..anyway can i share ur post blog?sabar k..be strong gurl..saye faham sgt2 perasaan awk....we are same :-) doa byk2 spye die berubah k :-)
Post a Comment