Awak, Kadangkala Mimpi Itu Membunuh Dia.

Awak.

Dalam mengejar impian, dia terfikir akan sesuatu.

Adakah dia mampu?

Untuk berdiri sama tinggi walaupun tidak sama paras bahu?

Untuk duduk sama rendah walaupun mungkin akan disiku?

Untuk mengekori bagaikan bayang-bayang yang muncul selalu?

Entah, dia tidak tahu.

Awak.

Dia terjaga dari lena.

Dia mimpi benda yang buatkan dia tersenyum bahagia.

Dia mimpi benda yang buatkan hatinya gembira.

Tapi rasa itu tidak lama.

Dia terfikir, apakah harapan tinggi bakal mengundang celaka?

Apakah syurga yang diidamkan akan bertukar neraka?

Ah, dia mula rasa sakit kepala.

[Sumber gambar]

Awak.

Kalaulah awak mengerti.

Kalaulah awak memahami.

Kalaulah awak memerhati.

Kalaulah awak menyayangi.

Kalaulah awak merindui.

Kalaulah awak sedia berkongsi.

Awak.

Mimpi itu memang indah.

Khayalan yang dicipta memang meriah.

Angan yang dikarang bersama memang tiada yang susah.

Segala yang dicitakan tidak ada erti payah.

Awak.

Setiap hari dia meyakinkan diri.

Bahawa hanya awak yang dia cintai.

Bahawa hanya awak yang dia rindui.

Bahawa hanya awak yang dia mahukan sebagai pasangan hidup ini.

Bahawa hanya awak yang dia mahu nikahi.

Bahawa hanya awak yang dia mahukan wahai kekasih hati.

Awak.

Adakah ini yang dinamakan ujian?

Adakah ini yang dinamakan cabaran?

Adakah ini yang dinamakan dugaan?

Adakah ini yang dinamakan kesukaran?

Adakah ini yang dinamakan kepayahan?

Awak.

Untuk terus bersama, dia sanggup kesat air mata.

Untuk terus bersama, dia sanggup kekal berpura.

Untuk terus bersama, dia sanggup senyum palsu sentiasa.

Untuk terus bersama, dia sanggup berlakon ketawa.

Untuk terus bersama, dia sanggup bersandiwara.

[Sumber gambar]

Awak.

Dia mahu awak mendengar masalah dia.

Dia mahu awak lihat awak beri perhatian walaupun hanya dengan lirikan mata.

Dia mahu awak yakinkan dia bahawa segalanya akan baik sahaja.

Dia mahu awak beritahu dia bahawa itu cuma ujian yang mampu diatasi bersama.

Dia mahu awak cakap dan senyum ceria.

Itu lebih bermakna.

Awak.

Awak sayang dia.

Awak cinta dia.

Awak mahu bersama dia.

Awak mahu jadi pasangan dia.

Cuma mungkin awak tidak luahkan di muka dia.

Itu yang dia tanamkan dalam minda.

Awak.

Dia tidak hanya mahu jadi kekasih.

Dia tidak hanya mahu jadi buah hati.

Dia tidak hanya mahu jadi bakal pasangan hidup.

Dia tidak hanya mahu jadi kawan baik.

Dia mahu jadi segalanya - dalam satu.

Awak.

Supaya awak menyedari, dia sudah bersedia.

Untuk pikul segalanya bersama.

Bukan hanya cari dia demi meluangkan waktu gembira.

Tetapi tetap berkongsi waktu duka.

Mengharungi segalanya demi mengejar mimpi yang terbina.

[Sumber gambar]

Awak.

Awak tahu apa yang buat dia bahagia?

Bila awak ada bersama dia.

Walaupun sekadar sekelumit cuma.

Awak.

Awak tahu apa yang buat dia gembira?

Bila awak lepaskan sebentar kerja.

Dan duduk dengar dia.

Awak.

Awak tahu apa yang buat dia tersenyum manja?

Bila awak bercakap dengan dia.

Walaupun ia cuma usikan nakal bersahaja.

Awak.

Awak tahu apa yang mampu buat dia ketawa?

Bila awak tegur dia macam bayi yang tidak ceria.

Sebab dia tahu, pujian daripada awak adalah bermakna.

Awak.

Tapi awak tahu sesuatu yang buat dia kecewa?

Itu semua hanya mimpi dia.

Yang membunuh sebab dia mengharapkan ianya menjadi nyata.

Dalam diam dia mati begitu sahaja.

Nota Kaki :

Hari dan dunia yang panjang semoga makin mematangkan dan memudahkan segalanya. Disambut dengan senyuman, dilalui dengan penuh redha dan tabah demi apa yang dipanggil kejayaan.

Zara : Bentuk penghormatan terbaik adalah hormat kepada diri sendiri. Berikanlah kepada diri sendiri, dan orang lain tidak akan punya masalah untuk menerimanya bila kita mampu hormat diri sendiri, maka kita akan lebih hormat pada mereka. (Shafaza Zara, 2011)